Το 1992 σε οικόπεδο των Μανωλικάκη στην οδό Α. Παπανδρέου 86-88 κατά την εκσκαφή των θεμελίων για την ανέγερση οικοδομής αποκαλύφθηκε τμήμα του μινωικού νεκροταφείου της Κυδωνίας. Στα νότια του οικοπέδου ανασκάφηκαν έντεκα τάφοι Υστερομινωικής ΙΙΙΑ και Β περιόδου (1400-1200 π.Χ.), όλοι συλημένοι κατά το παρελθόν, οι οποίοι ανήκαν σε τρείς αρχιτεκτονικούς τύπους. Συγκεκριμένα, εφτά ήταν θαλαμοειδείς τάφοι με δρόμο, ένας λακκοειδής με πλευρικό όρυγμα και τρεις απλοί λακκοειδείς.
Από τους παραπάνω, ο τάφος 4, ο μεγαλύτερος και καλύτερα διατηρημένος, παραμένει σήμερα επισκέψιμος. Πρόκειται για υπόγειο θαλαμοειδή τάφο, λαξευμένο στο φυσικό βράχο, με μακρύ και απότομο δρόμο. Η είσοδος του θαλάμου ήταν παραβιασμένη, ωστόσο το τμήμα της ξερολιθιάς το οποίο διατηρήθηκε αποτελούταν από μικρές και μεγάλες ακατέργαστες πέτρες. Αμέσως μετά την είσοδο του ταφικού θαλάμου σχηματίζεται ένας μικρού μήκους, στενός προθάλαμος-διάδρομος. Ο ταφικός θάλαμος έχει ακανόνιστο τετράπλευρο σχήμα. Στο κέντρο του είχε λαξευτεί στο δάπεδο ένα είδος διαδρόμου. Κατά μήκος της αριστερής παρειάς του ταφικού θαλάμου διαμορφώνεται ένα ψηλό θρανίο (πάγκος), πάνω στο οποίο υπήρχε μόνο μια τετράγωνη πέτρα. Στον ταφικό θάλαμο είχαν ταφεί νεκροί σε τρεις διαδοχικές φάσεις. Στη δεξιά πλευρά του ταφικού θαλάμου εντοπίστηκαν οστά ανακομιδής τριών τουλάχιστον νεκρών. Στην αριστερή πλευρά του ταφικού θαλάμου είχε ενταφιαστεί ένας ή δύο νεκροί, ενώ στο κέντρο του θαλάμου, σε λάκκο, είχε ταφεί ένας νεκρός. Δίπλα στα δάκτυλα του δεξιού χεριού του τελευταίου νεκρού εντοπίστηκε ένας σφραγιδόλιθος από αχάτη με παράσταση αιγάγρου με ανθρώπινα πόδια. Τα κτερίσματα τα οποία είχαν απομείνει μετά τη σύληση του ταφικού θαλάμου περιορίζονταν σε θραύσματα αγγείων (επιτραπέζια και μαγειρικά αγγεία). Αυτά τα είδη αγγείων σε συνδυασμό με τα υπολείμματα καύσης κοντά στην είσοδο, παραπέμπουν στην τέλεση τελετουργιών κατά τη διάρκεια της διαδικασίας του ενταφιασμού.
Σήμερα ο τάφος 4 διατηρείται στον ακάλυπτο χώρο της πολυκατοικίας ο οποίος αποτελεί χώρο στάθμευσης αυτοκίνητων, ενώ το τμήμα του που συνεχίζει κάτω από την παρακείμενη ιδιοκτησία καλύπτεται στην επιφάνεια από πολυκαρβονικό και περιτριγυρίζεται από δέντρα και χαμηλά φυτά. Η πρόσβαση στον τάφο εξασφαλίζεται από μία καταπακτή.
